Elizejska trilogija
Zoran Bognar (autor)
Izdavač: Prosveta - Beograd
Zamišljena i komponovana kao rastresita ali celovita poema, o čovekovom padu i o izgledima izbavljenja, Elizejska trilogija (koja se sastoji od knjiga Novi potop, Novi nojev kovčeg i Novi čovek) u podjednakoj meri računa na jezičku artificijelnost s mnoštvom semantičkih nijansiranja, kao i na uočavanje protivurečnosti ljudske prirode s večnom neposrednošću božanskog i satanskog. Ontologija ove knjige - bogate reminiscencijama iz antičke i hrišćanske mitologije, kao i lucidnim uočavanjima koja svedoče o intelektualnoj zrelosti - usaglašena je s linijom divinizacije čoveka (put "od letargije do liturgije", težnja za blaženstvom i mudrošću).
Elizejska trilogija sadrži prividni paradoks kakav, po pravilu, nalazimo u zrelim, poetički i misaono čvrsto zasnovanim zbirkama: s jedne strane ona zrači ukusom truleži i raspadanja, kao bitnim oznakama našeg vremena, a s druge strane odiše nekom zagonetnom blagošću i s molitvenom jezičkom omamom. (Čedomir Mirković)
Prikaži manje
Ostali naslovi koji sadrže ključne reči: Domaća poezija
Ostali naslovi iz oblasti: Poezija
2000; Broširani povez;
Biografija
Prikaz
Zoran Bognar
Zoran Bognar, pesnik, esejista, prozni pisac, književni kritičar i antologičar, rođen je 30. januara 1965. godine u Vukovaru. Poezija Zorana Bognara prevođena je na italijanski, francuski, engleski, mađarski, nemački, švedski, slovenački, makedonski, španski, turski, jermenski, grčki, holandski, friski, poljski, rumunski, arapski i bugarski jezik. O književnom delu Zorana Bognara objavljeno je preko 200 eseja, kritika i studija, kao i jedna monografija (Vladan Panković i Nikica Banić: Atletsko hodočašće nad jelisejskim vodama i poljima Zorana Bognara, Užice,2002). Dobitnik je mnogih nacionalnih književnih nagrada od kojih izdvajamo "Pečat varoši sremskokarlovačke" (1993), "Matićev šal" (1994), "Stevan Pešić" (1994), "Blažo Šćepanović" (1996), "Rade Drainac" (1999), "Isidora Sekulić" (1999), "Srboljub Mitić"(2000), "Milutin Uskoković" (2003), „Slobodan Džunić" (2006), "Milan Bogdanović" (2009), "Dimitrije Mitrinović" (2010), Visoko specijalno priznanje Akademije "Ivo Andrić" (2010); tri internacionalne nagrade: "Vannelli" (Italija, 1997), "Mediterranean Lion" (Montenegro, 1998) i "Hubert Burda" (Nemačka, 1999); kao i prestižne stipendije fondacije Ville Waldberte (Nemačka, 2002), jedne od najetabliranijih evropskih kuća pisaca u kojoj su boravili i stvarali mnogi svetski priznati pisci kao što su Tomas Man, Zbignjev Herbert, Hlebnjikov, Mihael Kriger, Ištvan Erši i mnogi drugi. Živi i radi u Beogradu kao profesionalni književnik. Predsednik je Fonda „Ars Longa" za očuvanje lepih umetnosti.