Roman sa kokainom nije remek-delo, ali zacelo nema mnogo razloga da se u Agejevljevom romanu nalaze samo senzacionalistički efekti jedne („kokainističke”) teme, koja pre njegove pojave nije bila poznata u ruskoj književnosti. Reč je o knjizi koja ima značajne vrednosti i čar ove teme, čak ako se ona i zanemari, budući da je Agejev uspeo da sliku opšteg opadanja ruskog društva u godinama Prvog svetskog rata predstavi kroz sudbine tek nekoliko aktera i isprati je čak i u vreme revolucije i građanskog rata; ta slika ima univerzalnu suštinu, nezavisno od socijalnih i drugih promena koje su Rusiju u tom razdoblju zahvatile.