Detalji predmeta

• Stanje Polovno

BORISAV STANKOVIC odabrana dela

- KOMPLET 1 - 6 - SABRANA DELA BORISAVA STANKOVIĆA

Izdavac : Prosveta
Godina : 1970
Povez : tvrd

* Drame
* Pecal
* Necista krv
* Iz moga kraja
* Gazda Mladen / Pevci
* Stari dani / Bozji ljudi

- 5 knjiga je vrlo dobro ocuvano ,sadrzaj je cist

-jedini je knjiga NECISTA KRV malo,losija ,tj .ocuvana za 3 ,korice su malo tamnije na nekim mestima , ima malo podvlacenja teksta hemijskom olovkom i potpis na zadnjoj korici
-malo su i iskrani coskovi korica


Borisav Stanković
Stanković u mladosti
Lični podaci
Nadimci Bora
Datum rođenja 31. mart 1876.
Mesto rođenja Vranje, Osmansko carstvo
Datum smrti 22. oktobar 1927. (51 god.)
Mesto smrti Beograd, Kraljevina SHS
Obrazovanje Vranjska niža gimnazija
Vranjska viša gimnazija
Niška viša gimnazija
Univerzitet Pravni fakultet Univerziteta u Beogradu
Zanimanje pisac, poreznik, carinik
Porodica
Supružnik Angelina Stanković (rođ. Milutinović)
Deca Desanka, Stanka i Ružica
Roditelji Stojan i Vaska Stanković
Književni rad
Period realizam, moderna
Jezik stvaranja srpski
Uticaji od Gi de Mopasan, Alfons Dode, Ivan Turgenjev, Fjodor Dostojevski
Najvažnija dela

Nečista krv
Koštana
Tašana
Božji ljudi
Stari dani
Pod okupacijom
Iz starog jevanđelja

Potpis

Borisav Stanković (Vranje, 31. mart 1876 — Beograd, 22. oktobar 1927) bio je srpski književnik. Najviše se istakao kao pripovedač, romansijer i dramatičar. Njegovo stvaralaštvo uglavnom se svrstava u realizam, premda ima osobine koje naginju ka naturalizmu. Novija kritika svrstava ga u začetnike moderne srpske književnosti. Njegovi romani i pripovetke oslikavaju život ljudi sa juga Srbije. Pripada grupi pripovedača koji su se pojavili na prelazu u 20. vek (Ivi Ćipiku, Petru Kočiću, Milutinu Uskokoviću i drugima). Smatra se jednim od najznačajnijih srpskih književnika.

Pravni fakultet u Beogradu završio je 1902. Državni službenik je postao 1904. kao carinik, zatim poreznik i činovnik Ministarstva prosvete. Stvarao je u vreme kada se mlađa generacija književnika više orijentisala prema zapadnjačkim uzorima, dok je on ostao privržen realističkim tradicijama, sa simpatijom za patrijarhalni svet stare Srbije. Opisujući tragične ličnosti, junake koji propadaju kao poetične žrtve ljubavi, dao je upečatljivu sliku zavičajnog Vranja, raslojavanje i degeneraciju starih trgovačkih porodica, prodiranje seoskog elementa u grad. Bio je slikar strasnih sukoba i nostalgije za mladošću, a proza mu je nadahnuta osećajem fatalizma i istočnjačke čulnosti. Pored pripovedaka i romana pisao je i dramska dela.

Svoju najpoznatiju dramu Koštana objavio je 1902, gde je prvi put u književnom delu koristio vranjski izgovor, što je izazvalo izrazite književne kritike. Jednog od najpoznatijih srpskih romana, Nečistu krv, objavio je 1910. Godinu dana kasnije postao je predsednik Udruženja književnika Srbije. Za vreme Prvog svetskog rata biva zarobljen i transportovan u logor Derventa. Uz pomoć prijatelja, prebačen je iz Dervente za Beograd, gde je radio kao novinar. Nakon rata je radio u Ministarstvu prosvete Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Umro je 1927. u Beogradu.

Za svoj rad i doprinos srpskoj književnosti uvršten je u antologijsku knjigu 100 najznamenitijih Srba. U njegovu čast se u Vranju svake godine priređuje manifestacija Borina nedelja, kao i Borini pozorišni


(na polici levo u sobi ,na beloj polici)