Detalji predmeta

• Stanje Nekorišćeno

Posle uspeha prvog izdanja knjige popularne istorije Izgubljeni u ravnici, koju je krajem 2017. napisao Žikica Milošević, ovih dana se pred nama pojavilo i drugo, dopunjeno izdanje. Ovaj put reč je o koautorskom radu sa mladim Milanom Kuzmanovićem, koji se upravo vratio sa postdiplomskih studija u Šangaju.

Tema je opet historija vojvođanskih naroda, od kojih su neki došli da zauvek ostanu u vojvođanskoj ravnici (i brdima, malobrojnim, ruku na srce!), a neki nisu imali te sreće, te su se odselili ili se utopili u druge i potpuno nestali.

Knjiga piše o zanimljivim nacijama za koje mnogi nisu ni znali da su živeli u Vojvodini: Špancima, Italijanima, Francuzima, Grcima, Jermenima, Poljacima… kao i onim dobro poznatim iz naše istorije: Cincarima kao što su bili Kir Janja, pa njegov autor Sterija, Mihajlo Pupin, ili Kosta Hadži. Tu su i Albanci katolici koji su postali Hrvati, Albanci pravoslavci i Bugari koji su postali Srbi, zatim Česi koji imaju celo jedno svoje selo na jugu banata gde govore samo češki, Bugari katolici koji pišu latinicom, ali i kajkavski hrvatski plemići centralnog Banata, Kalmici, kosooki budisti koji su došli i otišli sa carskom ruskom vojskom i plemstvom, Beli Rusi, ljudi koji su obogatili kulturnu scenu Balkana po svom dolasku, i naravno, svi oni koji su još uvek tu. Slovenački naftaši, srpski pirati sa Dunava, rumunski drumki razbojnici sa Karpata, pa čak i muslimani naseljavani posle Drugog svetskog rata, svi se oni nalaze na stranicama ove knjige, koja obrađuje i dva najtužnija poglavlja vojvođanske istorije: holokaust nad Jevrejima i progon i logore za Podunavske Švabe neporedno posle toga.

Nova knjiga ima 33 priče, umesto 21 koliko ima prvo izdanje, i 260 umesto 132 stranice. 12 priča su nove, a ostale su sve dopunjene novim saznanjima.