Detalji predmeta

• Stanje Polovno

Vrlo dobro očuvano, Pier Paolo Pasolini, Vingt Ans

Pjer Paolo Pazolini jedan je od najznačajnijih i najkontroverznijih umetnika svoje epohe. Široj javnosti poznat je kao režiser remek-dela svetske kinematografije, pre svega specifičnih adaptacija književnih klasika kao što su Kralj Edip (1967), Dekameron (1971), Kanterberijske priče (1972), Salo (1975), kao i društveno angažovana dela među kojima se posebno ističe Akatone (1961), Mama Roma (1962) sa izvanrednom Anom Manjani, i Teorema (1968) s Terensom Stampom u glavnoj ulozi. Međutim, kod nas se malo zna o tome da je Pazolini postao poznat pre svega kao pisac, prvobitno kao pesnik sa zbirkama Stihovi iz Kazarse (1941), Dnevnik i Biljka (obe iz 1946), koje su naišle na izvanredan prijem tadašnje kritike, a zatim i svojim romanima, među kojima se posebno ističe delo koje je pred vama, Iskusni momci (1955), kao i Nasilni život (1959). Svakako treba naglasiti i njegov rad u pozorištu, pre svega drame (Orgija, 1968, Kalderon 1973, itd.) i brojne knjige eseja. Pazolini je uvek izazivao kontroverzu, kako svojim delima tako i političkim angažovanjem i demistifikovanjem mnogih tabua tog vremena. Komunista i veliki borac za prava lumpenproletarijata i potlačenih slojeva društva, uvek je bio u sukobu s vlastima, katoličkom crkvom i buržoazijom (dakle vladajućim državnim strukturama), uz to nikada nije krio sopstvenu homoseksualnost, koju je tematizovao u mnogim svojim delima, a ujedno je bio veliki protivnik i kritičar konzumerizma. Sve to je verovatno bio uzrok njegove tragične smrti. Naime, godine 1975, nepoznata grupa ljudi ga je surovo izmasakrirala, pripisujući zločin jednom jedinom čoveku, koji je navodno bio iziritiran Pazolinijevim nepristojnom ponudom. Ipak, u svetlu novih dokaza, mnogo je verovatnija teorija da je u pitanju bilo političko ubistvo.

Godina Srpski naziv Originalni naziv Nagrade/Napomene
1961 Accattone! baziran na Pazolinijevom romanu Nasilnički život (Una vita violenta)
1962 Mama Roma Mamma Roma nominacija — Zlatni lav za najbolji film na Filmskom festivalu u Veneciji
1964 Jevanđelje po Mateju Il vangelo secondo Matteo Srebrni lav za najboljeg reditelja na Filmskom festivalu u Veneciji
Posebna nagrada žirija na Filmskom festivalu u Veneciji
nominacija — Nagrada BAFTA za najboljeg reditelja
nominacija — Zlatni lav za najbolji film na Filmskom festivalu u Veneciji
film je bio nominovan za tri Oskara
1966 Sokolovi i vrapci Uccellacci e uccellini nominacija — Zlatna palma za najbolji film na Filmskom festivalu Kanu
1967 Kralj Edip Edipo re nominacija — Zlatni lav za najbolji film na Filmskom festivalu u Veneciji
1968 Teorema Teoremа nominacija — Zlatni lav za najbolji film na Filmskom festivalu u Veneciji
Pazolinijev istoimeni roman objavljen je krajem 1968. godine
1969 Роrcile
1969 Medeja Medea
1971 Dekameron Il Decameron Srebrni medved za najboljeg reditelja na Filmskom festivalu u Berlinu
Posebna nagrada žirija na Filmskom festivalu u Berlinu
nominacija — Zlatni medved za najbolji film na Filmskom festivalu u Berlinu
baziran na knjizi Dekameron Đovanija Bokača
1972 Kanterberijske priče I racconti di Canterbury Zlatni medved za najbolji film na Filmskom festivalu u Berlinu
baziran na knjizi Kanterberijske priče Džefrija Čosera
1974 Cvet hiljadu i jedne noći Il fiore delle Mille e una Notte Posebna nagrada žirija na Filmskom festivalu u Kanu
nominacija — Zlatna palma za najbolji film na Filmskom festivalu u Kanu
baziran na knjizi Hiljadu i jedna noć raznih autora
1975 Salò ili stodvadeset dana Sodome Salò o le 120 giornate di Sodoma baziran na knjizi Stodvadeset dana Sodome Markiza de Sada
zbog eksplicitnog seksualnog sadržaja, kao i brutalnih scena fizičkog nasilja, zabranjen je u mnogim zemljama
Reference
Uredi
Stojaković, A. Velikani nauke i umetnosti i njihova zanemarena (homo)seksualnost: Pjer Paolo Pazolini i odricanje od (Trilogije) života Arhivirano na sajtu Wayback Machine (14. март 2017). Београд: Центар за квир студије. 2017. ISBN 978-86-918149-2-2.
Cataldi, Benedetto (2005-05-05): Pasolini death inquiry reopened [1]
Široj javnosti poznat je kao režiser remek-dela svetske kinematografije, pre svega specifičnih adaptacija književnih klasika kao što su Kralj Edip (1967), Dekameron (1971), Kanterberijske priče (1972), Salo (1975), kao i društveno angažovanih dela među kojima se posebno ističu Akatone (1961), Mama Roma (1962) i Teorema (1968). Manje je poznato da je Pazolini stekao slavu pre svega kao pisac. Prvobitno kao pesnik sa zbirkama Stihovi iz Kazarse (1941), Dnevnik (1946) i Biljka (1946), koje su naišle na izvanredan prijem tadašnje kritike, a zatim i svojim romanima, među kojima se posebno ističu Iskusni momci (1955) i Nasilni život (1959), kao i dramama Orgija (1968) i Kalderon (1973), i brojnim esejima.

Fakultet za medije i komunikacije je 2017. godine objavio kratku Pazolinijevu raspravu o fašizmima pod naslovom Nestanak svitaca.

Moramo se boriti, pre svega protiv "lažne tolerancije" nove totalitarne vlasti konzumerizma.