Detalji predmeta

• Stanje Nekorišćeno

PUTOVANJE PO HERCEGOVINI, BOSNI I STAROJ SRBIJI
Aleksandar F. Giljferding

Službeni list SRJ Beograd, 1996. godine, 289 strana, veći udžbenički format, tvrd kožni povez, prošiveno, ilustrovano, ćirilica.
Knjiga je lux izdanje, brušena koža, zlatotisak, nova.

Knjiga o kojoj je reč, jeste putopis ruskog istoričara i slaviste Aleksandra Fjodoroviča Giljferdinga (1831 - 1872), iz 1857. godine.
Aleksandar F. Giljferding (1831 - 1872), prvi ruski konzul u novootvorenom Konzulatu u Sarajevu, naučnik, slovenofil istraživač, putopisac i ruski konzul u Bosanskom pašaluku.
Rođen je u Varšavi 1831. godine. Moskovski univerzitet je završio 1852. godine kao učenik Viktora Ivanoviča Grigoroviča i slaviste Josifa Maksimoviča Bođanskog. Objavio je 1853. godine rad O srodnosti slovenskog jezika i sanskrita, a nešto kasnije objavio je magistarski rad Odnos slovenskog jezika sa srodnim jezicima. Bio je zagovornik ideja o jednom slovenskom jeziku i jednoj azbuci. Od 1852. godine je u službi ruskog ministarstva inostranih poslova. Godine 1854. objavio je knjigu: Pisma o istoriji Srba i Bugara. Godinu dana kasnije objavio je Istoriju baltičkih Slovena. Bio je po opredeljenju veliki slavenofil.
Izabran je 1869. godine za predsednika slovenskog odeljenja Petrogradskog dobrotvornog komiteta.
Tokom 1856. godine postao je dopisni član Ruske akademije nauka. Iste 1856. godine postavljen za ruskog konzula u Bosni koju je čitavu proputovao. Preporuku za istraživanje pravoslavnih srpskih starina napisao mu je 1856. godine patrijarh Rajačić u Karlovcima.
Po povratku u Petrograd bio je funkcioner ministarstva inostranih poslova.
Na putu za Bosnu obilazio je manastire na Kosovu i usput je pokupovao mnogo dokumenata o srpskoj istoriji književnosti.
Po povratku iz Bosne, objavio je ovaj putopis (1859), pun značajnih informacija i dotada nepoznatih istorijskih podataka.
Posle putopisa objavio je 1860. studiju Slovenski narodi u Austriji i Turskoj, a 1862. godine objavio je delo o Ćirilu i Metodiju.

# 07