Detalji predmeta

• Stanje Polovno

Vrlo dobro očuvano
Farewell Perestroika - a soviet chronicle, Boris Kagarlitsky

Farewell Perestroika: A Soviet Chronicle
Capa
Boris Kagarlitsky, Boris Ûlʹevič Kagarlickij
Verso, 1990 - 217 páginas
0 Críticas
As a leading member of the Moscow Popular Front, Kagarlitsky and his associates sought to extend the debate and agitation throughout society as a whole. From the striking coalfields if Siberia and the human chain protests of the Baltic republics to the rallies of the fascist Pamyat and the burgeoning of a Soviet environmental movement, Kagarlitsky listens to and analyses a nation in turmoil.

Describing the elections of Spring 1989, Kagarlitsky assesses candidates like Boris Yeltsin, to whom the Popular Front lent critical support. He outlines the way in which the ensuing People's Congress fed a mounting frustration at the gap between promised and actual change. And he points to the dangers of an emerging 'market Stalinism' which could exacerbate social inequity without delivering political freedom.

Fall 1989 saw governments throughout Eastern Europe tumble before mass mobilizations of peoples no longer afraid of Soviet intervention. The biggest transformation in global politics since 1945 flowed directly from the opening of discussion between the caucuses of the Soviet Communist Party and the masses it claimed to represent, a debate which is described in these pages with a vividness and insight available only to a participant.

Kagarlitsky's testament concludes with a stark account of the escalating difficulties and conflicts facing the government in the early months of 1990-events signalling, in the author's view, the demise of perestroika itself.


Comprar livros no Google Play
Aceda à maior eBookstore do mundo e comece a ler hoje na Web, no tablet, no telemóvel ou no eReader.

Aceder ao Google Play Agora »

A minha biblioteca
O Meu Histórico
Livros no Google Play
Farewell Perestroika: A Soviet Chronicle
Capa
Boris Kagarlitsky, Boris Ûlʹevič Kagarlickij
Verso, 1990 - 217 páginas
0 Críticas
As a leading member of the Moscow Popular Front, Kagarlitsky and his associates sought to extend the debate and agitation throughout society as a whole. From the striking coalfields if Siberia and the human chain protests of the Baltic republics to the rallies of the fascist Pamyat and the burgeoning of a Soviet environmental movement, Kagarlitsky listens to and analyses a nation in turmoil.

Describing the elections of Spring 1989, Kagarlitsky assesses candidates like Boris Yeltsin, to whom the Popular Front lent critical support. He outlines the way in which the ensuing People's Congress fed a mounting frustration at the gap between promised and actual change. And he points to the dangers of an emerging 'market Stalinism' which could exacerbate social inequity without delivering political freedom.

Fall 1989 saw governments throughout Eastern Europe tumble before mass mobilizations of peoples no longer afraid of Soviet intervention. The biggest transformation in global politics since 1945 flowed directly from the opening of discussion between the caucuses of the Soviet Communist Party and the masses it claimed to represent, a debate which is described in these pages with a vividness and insight available only to a participant.

Kagarlitsky's testament concludes with a stark account of the escalating difficulties and conflicts facing the government in the early months of 1990-events signalling, in the author's view, the demise of perestroika itself.
« Menos

Pré-visualizar este livro »
Opinião das pessoas - Escrever uma crítica
Farewell perestroika: a Soviet chronicle
Procura do Utilizador - Not Available - Book Verdict
The Soviet Union's much-chronicled years of change, 1988-89, are recounted here, sometimes engagingly, by an insider in the Marxist-oriented opposition to the Communist Party of the Soviet Union


The Popular Front Movement in Crisis?
31
Popular Front or National Front?
39
The Restless Borderlands
51
A Constitutional Crisis
81
CHAPTER 6
89
A Difficult Hegemony
99
The Congress and Around the Congress
145
Onward Onward Onward
165
Yet Another Hot Summer
177
Farewell Perestroika?
195
Index
211
Direitos de autor

Outras edições - Ver tudo

1990
Visualização de excertos
Palavras e frases frequentes
able According actions activists activity already apparatus appeared Armenian attempt authorities Baltic became become began bureaucracy called campaign candidates capital Central centre clearly committee conference Congress constitutional continued course CPSU crisis criticism crowd decision delegates demands democratic demonstration deputies direct discussion district economic elections electoral enterprises Estonian fact figures forces gained gathering Gorbachev groups hand immediate independent initiative interests leaders leadership Leningrad less liberal majority managed March mass meeting miners Moscow movement naturally official organization participants Party perestroika police political Popular Front population position possible prepared problems programme proposed proved question radical reform region remained reported representatives republics result role rule Russian serious side situation social socialist Soviet Square streets strike struggle success Supreme Soviet took turn Union vote whole workers Yeltsin

Perestrojka
Iz Wikipedije, slobodne enciklopedije
Idi na navigacijuIdi na pretragu

SSSR poštanska marka iz 1988.
Perestrojka (ruski: перестройка, ponovna izgradnja) je pojam koji se koristio u sovjetskoj ekonomskoj i socijalnoj politici od 1987. godine. Sama reč perestrojka znači prestrojavanje, prestrojka.

Perestrojku je uveo Mihail Gorbačov i ona je predstavljala reformu koja je trebala da podigne sovjetsku privredu, koja je već od početka osamdesetih godina počela da stagnira. Plan je bio da se promeni neefikasna komandovana ekonomija i da se uvede decentralizovana, tržišno orijentisana ekonomija.

Gorbačov je najpre pokušao da promeni model centralnog planiranja ali nije hteo da sprovodi fundamentalne reforme. Kada to nije uspelo napravio je reformu poznatu kao perestrojka sa svojim savetnicima.

Gorbačov nije smeo odmah da kaže jasno šta je to perestrojka. Prvi put je za perestrojku rekao da je ravna temeljnim promenama tek onda kada se rešio protivnika iz Politbiroa.

U 6. 1987. godine na plenarnoj sendici centralnog komiteta Komunističke partije Sovjetskog Saveza, Gorbačov je predstavio osnovne teze perestrojke, koje su vodile ekonomsku politiku Sovjetskog Saveza do kraja njenog postojanja.

U 7. 1987. godine Vrhovni sovjet je doneo zakon o državnom preduzetništvu. Zakon je odredio da su državna preduzeća slobodna da odluče svoj nivo proizvodnje u zavisnosti od zahteva potrošača. Preduzeća su morala da ispune naređenje države ali su mogla da rasporede ostatak proizvodnje po volji. Sama su se finansirala i pokrivala troškove plate, poreza i nabavke kroz prihode. Sa perestrojkom država nije više spašavala neprofitna preduzeća od bankrotstva. Propisano je i da preduzećem upravlja radnik izabran od strane kolektiva a ne od ministra. Ministar više nije određivao plan proizvodnje.

Perestrojka je nastavljena tokom 1988. godine i doneseni su novi zakoni. Prvi put od Lenjinovog vremena zakon je dozvolio privatno vlasništvo. Istina, u početku je bio ogroman porez na privatno vlasništvo, ali je kasnije smanjen kako bi se razvio privatni sektor.

Gorbačov je perestrojku uveo u sektor spoljne ekonomije. Njegov program je prividno eliminisao monopol koji je imao ministar trgovine. Dozvolio je ministrima drugih sektora da sami vode svoju spoljnu politiku za svoj sektor. Na taj način je pokušao da im omogući da deluju direktno, a ne preko birokratije ministra trgovine. Ovo je pre svega pokušaj da se popravi nedostatak sovjetske spoljne politike i nedostatak kontakta između sovjeta i inostranih partnera.

Perestrojka je dozvolila strancima da investiraju u Sovjetski Savez. Nov zakon je omogućio strancima da poseduju 49% akcija, ali su Rusi morali da budu direktori preduzeća. Ovo nije uspelo da privuče strane investitore pa su skinuti limiti na broj akcija. Tokom prvih pet godina mnogo se pričalo o perestrojci. Osnovano je oko 140 000 mešovitih preduzeća, pre svega u oblasti proizvodnje, trgovine robe široke potrošnje i usluge.

Većina ekonomista se slagala sa merama koje je uveo Gorbačov sa perestrojkom ali se nisu slagali sa brzinom kojom treba da budu sprovedene. Oni su govorili da su radikalne reforme neprihvatljive osim ako se ne sprovode na duže vreme. Upozoravali su ga i na političke probleme koji mogu nastati sa promenom društvenog sistema.

Već 1990. godine, perestrojka je počela da slabi i privredna situacija je ponovo bila kritična. Optimizam je vrlo brzo nestao zajedno sa perestrojkom.

Vanjske veze
Commons-logo.svg
Perestrojka na Wikimedijinoj ostavi
Gorbačov i Perestrojka Profesor povijesti Gerhard Rempel, Western New England College, 2. veljače 1996.
Lenjin kao buržoaski revolucionar, M. Rjubelj, na ruskom.

Перестројка је појам који се користио у совјетској економској и социјалној политици од 1987. године. Сама реч перестројка значи престројавање, престројка.

Перестројку је увео Михаил Сергејевич Горбачов и она је представљала реформу која је требало да подигне совјетску привреду, која је већ од почетка осамдесетих година почела да стагнира. План је био да се промени неефикасна командована привреда и да се уведе децентрализована, тржишно оријентисана привреда.

Горбачов је најпре покушао да промени модел централног планирања али није хтео да спроводи фундаменталне реформе. Када то није успело направио је реформу познату као перестројка са својим саветницима.

Горбачов није смео одмах да каже јасно шта је то перестројка. Први пут је за перестројку рекао да је равна темељним променама тек онда када се решио противника из Политбироа.

istorija rusije