Detalji predmeta

• Stanje Kolekcionarski primerak
• Detaljno stanje Dosta dobro
• Materijal Porcelan
• Originalnost Original
• Kulturno dobro Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine

DAVENPORT & Co. - Plitka pravougaona činija (1793-1820)

Dimenzije

Dužina: 31,5 cm
Širina: 25 cm
Visina: 2,5 cm

Težina: 730 g

Na većem delu površine glazura je sitno mrežasto ispucala, mestimično i potamnila, zrakasta pukotina koja je pri ivici potamnila, manja pukotina na donjoj ivici - vidljivo je na kolaž slici.
Sitni tragovi pribora na dnu.

Prvi žig na dnu, štampan plavim:

DAVENPORT

Drugi žig, podglazurno utisnut:

DAVENPORT (polukružno, iznad brodskog sidra)

Fabrika “Davenport & Co. “ koristila je žigove od 1793. do 1820. godine.

1773. godine John Brindley (Džon Brindli) podigao je fabriku keramike u Longportu, u oblasti Stoke-on-Tent (Stouk-on-Tent), središtu engleske industrije keramike. Ubrzo nakon toga Edward Bourne (Edvard Born) je sagradio još jednu fabriku, a zatim je Robert Williamson (Robert Vilijamson) sagradio i treću. 1793. godine sve tri su prešle u ruke Johna Davenporta (Džon Davenport, 1765-1848), koji je počeo da se bavi keramičarstvom 1785. godine, prvo kao radnik, a kasnije i partner u fabrici keramike. Kompanija “Davenport & Co. “ proizvodila je u početku keramiku, 1801. godine počelo je da se proizvodi i staklo a zatim i porcelan. Fabrika je bila moderno organizovana, a proizvedeni predmeti vrhunskog kaliteta. Do septembra 1806. godine kvalitet porcelanskih proizvoda bio je takav da je princ od Walesa (Velsa), koji je kasnije postao kralj George IV (Džordž IV) naručio najfinije i najvrednije servise.
John Davenport se penzionisao 1830. godine, a kompaniju su preuzela njegova dva sina: Henry (Henri) i William (Vilijam). Henry je umro 1835. godine i firma je preimenovana u “William Davenport & Co.” Nastavila je da se razvija, i do 1840-ih godina fabrike u Longportu zapošljavale u preko 1.500 ljudi. Otvorena je prodavnica u centru Londona, a kompanija je imala skladišta u Liverpulu, kao i Lübecku (Libek) i Hamburgu u Nemačkoj. Među kupcima i dalje su bili pripadnici aristokratije, kao što su kralj William IV (Vilijam IV) i njegova supruga kraljica Adelaide.
William je umro 1869. godine, a upravljanje kompanijom je preuzeo njegov sin Henry (Henri). Posao je ostao u vlasništvu porodice do 1887. godine, kada je proglašen bankrot. Fabrika je zatvorena a zemljište, zgrade, opremu, kalupe i bakarne ploče za štampu otkupila je “Burleigh Pottery”.