Detalji predmeta

• Stanje Kolekcionarski primerak
• Detaljno stanje Dosta dobro
• Materijal Porcelan
• Originalnost Original
• Kulturno dobro Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine

SPODE, England - Šest dezertnih tanjira "Chinese Rose"

Četiri tanjira sa tzv. "starim žigom" su sekundarnog kvaliteta, odnosno nisu nanete sve boje, proizvedeni su u periodu od 1913. do 1970. godine.
Dva tanjira sa tzv. "novim žigom" proizvedena su u periodu od 1970. do 2017. godine.

Dimenzije

Prečnik: 19 cm
Visina: 1,5 cm

Ukupna težina: 1470 g

Na svim tanjirima mnoštvo sitnih tragova pribora u unutrašnjosti, i nešto manje tragova na naličju tanjira.
Tamna mrlja na ivici pozadine jednog tanjira - vidljivo na posebnoj slici.

Žig na dnu četiri tanjira:

COPELAND
SPODE (u traci preko kvadrata)
ENGLAND
Rd No.629599
"Chinese Rose"

Fabrika „W. T. Copeland and Sons“ (prethodno „Spode“) koristila je žig od oko 1891. do, verovatno, 1970. godine.

Žig na dnu dva tanjira:

Spode
ENGLAND
2/9253
CHINESE ROSE
FROM A
SPODE DESIGN
C. 1815

Novi logo, koji je dizajnirao John Sutherland Hawes 1970. godine, za proslavu 200-godišnjice kompanije korišćen je do zatvaranja fabrike 2009. godine.

Josiah Spode (Džozaja Spoud, 1733-1797), poznat kasnije kao Josiah Spode I (iako se i njegov otac zvao Josiah Spode), jedini sin siromašnih roditelja, radio je od svoje 16 do 21 godine kod Thomasa Whieldona (Tomas Vildn, 1719 – 1795) u engleskom mestu Stoke-on-Tent (Stouk-on-Tent), jednog od najboljih proizvođača keramike u toj oblasti u drugoj polovini XVIII veka. 1767. godine Spode je započeo sopstveni posao, kupovinom male radionice u istom mestu.
Tokom 1783-84 usavršio je tehniku podglazurnog bojenja plavom bojom, uz pomoć gravera Thomasa Lucasa (Tomas Lukas) i štampača Jamesa Richarda (Džejms Ričard). 1783. uspeo je da plasira na tržište visokokvalitetnu plavo bojenu keramiku. Takođe, iako su mnoge fabrike u Engleskoj dugo pokušavale da proizvedu kvalitetan porcelan, to je pošlo za rukom tek Josiahi Spodeu, između 1789. i 1793. godine, usavršavanjem već poznatog postupka. Sastav je neko vreme uspeo da ostane industrijska tajna.
Dok je Josiah Spode I vodio i razvijao posao, njegov sin, Josiah Spode II (1755-1827), školovao se za keramičara i vodio skladište firme Londonu. 1797. godine preuzeo je upravljanje fabrikom. Pod njegovom upravom usavršena je proizvodnja porcelana, kojim je dobijen fin, beo i providan porcelan, ujedno jeftin za poroizvodnju i dopadljiv kupcima. U roku od nekoliko godina, većina proizvođača porcelana sledila je njegov postupak.
Princ od Walesa posetio je fabriku 1806. godine, i impresioniran onim što je video, zamolio je Spodea da pripremi banketni servis za njegovo krunisanje kao Georgea IV. Nakon toga, kompanija je dobila kraljevski nalog, odnosno postala zvanični dobavljač Dvora.
Iste godine, William Copeland (Viliam Kouplend) je postao partner u fabrici i kada je Josiah Spode II umro 1827. godine, Williamov sin, William Tailor Copeland (Viliam Tejlor Kouplend) kupio je posao od naslednika Josiah Spodea III. 1833. godine postao je jedini vlasnik, udruživši se sa Thomasom Garrettom (Tomas Garet) u zajedniču firmu „Copeland and Garrett“. 1847. Garrett je napustio posao i Copeland je nastavio samostalno da vodi kompaniju „W. T. Copeland and Sons“.
Copeland, Lord gradonačelnik Londona, nastavio je posao porodice Spode i proizvodio kvalitetan i fin porcelan i keramiku. U vreme popisa 1861. godine zapošljavao je preko 800 radnika – 359 muškaraca, 213 žena i 241 dete.
1867. godine u partnerstvo su ušla i četiri sina Williama Taylora Copelanda, a na kraju vlasništvo je prešlo na najmlađeg sina, Richarda P. Copelanda (Ričard P. Kouplend), čiji su sinovi postali stariji članovi firme. 1932. godine posao je pretvoren u privatno društvo pod imenom “W. T. Copeland and Sons Ltd”.
Firma je ostala u porodici Copeland do 1966. godine. Ime Spode na proizvodima često se koristilo tokom XIX i XX veka, često kao „Copeland late Spode“. 1970. godine u znak sećanja na osnivača i u čast proslave 200-te godišnjice fabrike, ime kompanije je promenjeno u “Spode”.
2006. godine kompanija se spojila sa kompanijom „Royal Worcester“. Ujedinjena kompanija bakrotirala je 2008. godine. Trgovačke marke i intelektualno vlasništvo, kao i deo zaliha, otkupila je „Portmeirion Group“ 2009. godine, što nije obuhvatalo i proizvodne pogone ove kompanije, koji su napušteni. Predmeti sa oznakom „Spode” proizvode su u fabrici „Portmeirion Group“ u Stoke-on-Trentu.
U delu nekadašnje fabrike „Spode“ 2012. godine otvoren je vizitorski centar Muzeja Spode.

Dekor “Chinese Rose” fabrika “Spode” registrovala je kod Britanskog zavoda za patente 13. decembra 1913. pod brojem 629599. Centrani dizajn kineske ruže kopiran je sa starog “Spode” uzorka “India” iz 1815. godine, koji je uzor imao u porcelanu proizvedenom u Kini tokom K'ang Hsi perioda (1700-1722). Tokom proizvodnje od 1911. do 2007. godine postao je jedan od najpopularnijih modela fabrike u XX veku, i isporučeno je nekoliko miliona komada s različitim varijantama iste šare. U arhivi Spode zabeleženo je 11 verzija šare, od kojih je najpopularnija pod brojem 2/9253.
“Spode” se trudio da zadrži tehniku štampanja i ručnog bojenja dokle god je mogao, posebno da bi ispunio zahteve američkog tržišta. Nakon štampanja boje su dodavane ručno i predmeti ponovo pečeni posle nanošenja svake boje. U XX veku dekor je zadržao isti dizajn, ali se na kraju ipak prešlo na nanošenje litografijom. Visok kvalitet održan je tradicionalnim načinom proizvodnje, sve do reprodukcije poteza četkicom, a neki delovi su zaista još uvek bili ručno obojeni.
Povremeno je dolazilo do grešaka u proizvodnji, ali zbog visokog nivoa kontrole kvaliteta u fabrici ovi komadi bi bili uništeni, a ako greška nije bila ozbiljna prodavali su se kao nestandardni, odnosno sekundarnog kvaliteta. Ovo je slučaj kod predmeta čije su šare kineske ruže štampane podglazurno u jednostavnoj smeđoj boji bez dodatnog ručnog bojenja ili sa samo nekim bojama.
Proizvodnja je prestala 2007. godine, što je izazvalo negodovanje kako kod prodavaca tako i kolekcionara, ali je fabrika ostala pri svojoj odluci.