Detalji predmeta

• Stanje Kolekcionarski primerak
• Kulturno dobro Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine

Ivan Radović: CRTEŽ, 1928.

Dole levo, potpis: Радовић
Dole desno: 1928 год.

Dimenzije rama: 39 x 43 cm
Dimenzije crteža: 19,5 x 23,5 cm

Težina: 1.170 g

Hartija na poleđini je zacepljena na par mesta - vidljivo je na fotografiji.

Ivan Radović, rodjen 22. juna 1894. godine u Vršcu, je bio srpski slikar, likovni kritičar, dopisni član SANU.Završio je Učiteljsku školu u Somboru. Slikarstvo je učio na Akademiji u Budimpešti od 1917. do 1919.Radi studija umetnosti 1921. godine putovao je u Minhen, Prag i Veneciju, a boravio je u Pragu i Parizu.U Beograd se doselio 1927. godine. Bavi se pedagoškim radom u školi u Staništu, Učiteljskoj i Višoj devojačkoj školi u Somboru. Jedno vreme je bio profesor Umetničke škole u Beogradu.Prvi put izlagao 1922. godine u Beogradu. Pripadao je grupama „Slobodni“, „Oblik“ i „Šestorica“. Bio je član ULUS-a.Postao je dopisni član SANU 1970. godine.Slikarski opus Ivana Radovića je veliki i po broju radova (slika, crteža i akvarela), ali i po značaju i mestu u srpskoj umetnosti dvadesetog veka. Kritičari i istoričari moderne umetnosti primetili su u njegovom radu kretanje od tradicionalizma do avangarde, od ustaljenih puteva savremenosti njegovog vremena do izleta u naivizam i koloristički ekspresionizam koji je bio najkarakterističniji za srpsku umetnost tog perioda.U osnovnom, njegov slikarki put se kretao od ranog perioda konstruktivizma i postkubizma, preko neoklasicizma i neoprimitivizma srednjeg perida do romantizma i poetskog realizma koji je obeležio kraj ovog samosvojnog stvaralaštva. I tematski se Radovićevo slikarstvo kretalo u širokom rasponu od pejsaža, enterijera i žanr scena do portreta i aktova. Zbog ovakvog svojevrsnog spajanja i preplitanja stilskih karakteristika i tematskih sadržaja, slikartsvo Ivana Radovića postavljeno je u najznačajnijim istorijskim pregledima na jedno od najistaknutijih mesta u srpskoj slikarskoj umetnosti epohe modernizma. Preminuo je 14. avgusta 1973. godine u Beogradu. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.


Crteži Ivana Radovića nastali su kao prikaz segmenata života i prirode, za koje je umetnik verovao da su nosioci onoga što čeka da bude prepoznato, ali su često nastajali ne samo kao plod umetnikove svesne ambicije, već izvorne potrebe za stvaranjem. Možda upravo zbog toga, njegovi crteži nose upadljiva obeležja autentične spontanosti, invencije, izvesne lakoće i privlačnosti. Upoznavanje sa Radovićevim crtežima, učiniće razumevanje njegovog slikarstva celovitijim i zaokruženim. I sam umetnik je rekao da mu je upravo intenzivna crtačka aktivnost pomogla da se približi mnogim istinama, naročito novim i smelim sredstvima likovnog izražavanja.
Iznenađujuća je različitost crtačkog rukopisa kojim se Radović služi. Od grubih, teških, naizgled nezgrapnih poteza, preko preciznih, do tananih linija ispredenih oštrim vrhom olovke. Uz njegovu sposobnost pikturalističkog načina crtanja, crteži iz Narodnog muzeja svedoče o izrazitom slikarskom talentu, koji se ispoljavao u svom elementarnom stvaralačkom porivu.
Ivan Radović se tokom petodecenijskog stvaralaštva kretao u glavnim tokovima srpske i jugoslovenske umetnosti i u okviru svog opusa uspeo da objedini raznorodna stilska usmerenja. Uprkos brojnim promenama kroz koje je prolazio, počev od kubizma, figuralnog i astraktnog ekspresionizma, naivističkih elemenata, čini se da je Radović u osnovi ostao najbliži intimizmu – poklonik lepog, toplog, lirskog raspoloženja. Posebno mu je svojstveno to što njegov, u osnovi intimistički doživljaj sveta, nije ostao vezan samo za urbane enterijere, već se odrazio i na ruralne motive i prirodu, ostaljajući tako autentičan umetnički pečat u likovnoj umetnosti 20. veka.