Detalji predmeta

• Stanje Kolekcionarski primerak
• Kulturno dobro Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine

dimenzije sa ramom 95x80

DRAGOMIR GLIŠIĆ
(Valjevo, 01.03.1872 — Beograd, 17.06.1957)


Slikarsko obrazovanje stekao kod Kirila Kutlika u Srpskoj crtačkoj i slikarskoj školi (1895-98). Nastavio je sa studijama na Akademiji likovnih umetnosti u Minhenu (1899-1904). Posle Prvog sv. rata radio kao nastavnik crtanja u Trećoj muškoj gimnaziji u Beogradu.

Ratni slikar i fotograf
Kao vojni obveznik učestvovao je u balkanskim ratovima kao ratni slikar Dunavske divizije. U Prvom svetskom ratu učestvovao kao ratni slikar i fotograf najpre u sastavu 7. puka Prve armije Dunavske divizije (sve do dolaska na Krf). Posle priređene izložbe skica i crteža u Solunu postavljen je za ratnog slikara u Moravskoj diviziji.[1] Na 240 negativa snimljenih 1916-18, sačuvanih u foto-arhivu Vojnog muzeja može se zaključiti da je Glišić bio izuzetno valjan ratni reporter. Zabeležio je mnoge epizode iz rata, pretežno motive u pozadini: izbeglice, vojnički život, bolnice i ranjenike, štabove i komande, odmor ratnika, zarobljenike.., ali nisu retke ni scene iz neposrednog ratnog okruženja: izvlačenje topova, kolone na putu ka položajima, rovovi sa ratnicima u akciji, mrtve straže. Iako nevelika, fotografska građa uz značajan slikarski i crtački ciklus tog autora, sa motivima sličnog sadržaja, predstavlja jednu od najdragocenijih vizuelnih dokumentacija o srpskoj vojsci u Prvom svetskom ratu.

Umetničko opredeljenje i predstavljanje dela[uredi]
Osim motiva iz rata, koje je eksploatisao više od jedne decenije, slikao je pejzaže, mrtvu prirodu i portrete. Opredelio se za realizam, ali se ponekad povodi i za impresionizmom. Izlagao je u Beogradu 1904. i 1908. i u Šapcu 1906.. Bio je član Lade. Posle njegove smrti priređene su dve izložbe njegovih dela: retrospektivna, u Beogradu, 1957, i izložba slika i fotografija dela nastalih u ratu 1914-1918, u Vojnom muzeju u Beogradu, 1983. Umetnikova zaostavština se čuva u Vojnom muzeju i, delom, kod njegovih naslednika.